جمعی از اساتید رشته مدیریت در نامه‌ای سرگشاده به حسن روحانی، پیشنهادهای ده‌گانه‌ای را در جهت بهبود مدیریت بحران کنونی حاکم بر کشور ارائه کردند.
به گزارش “ایرنا” امضاء کنندگان این نامه با توجه به سوابق موفقیت و شکست و تجارب ناگوار به جای مانده از ضعف عملکرد سیستم اجرایی کشور در موارد پیشین علی رغم زحمات و جانفشانیهای مسئولان مربوطه، طرح مواردی را از منظر بیان دغدغه و ارائه مشورت مشفقانه به دکتر روحانی به عنوان عالیترین مقام اجرایی و مسئول اجرای قانون اساسی و ریاست شورای عالی امنیت ملی در راستای مطالبه مشارکت جدیتر اقشار دانشگاهی در کمک به اصلاح امور بر خود فرض دانسته و مواردی را مطرح کرده اند
در این نامه آمده است: اگر چه مدیریت بحرانهای طبیعی به سبب ماهیت خاصی که دارند، بیش و پیش از آنکه با ادبیات جنگی توصیف شوند نیازمند تشخیصهای علمی و کارشناسانه و تدبیرهای هوشمندانهای هستند که تنها در پیوند نظام دانایی و نظام تصمیمگیری کشور حاصل می‌شود؛ ولی با توجه به احتمالات جنگ بیولوژیک و تاکید صریح مقام معظم رهبری بر «شهید بودن آنان که برای حفظ سلامت مردم تلاش می‌کنند»، شرایط حاضر دال بر موقعیت خاصی است که قاطعیت دوران جنگ از سنخ کلام تاریخی امام (قدس سرّه) که “محاصره آبادان باید شکسته شود” را نیز تداعی میکند. متأسفانه تاکنون چنین رویکرد قاطع و چابکی در مدیریت بحران مذکور را شاهد نبودهایم. جانفشانیهای کادر درمان و شهادت عزیزان حوزه سلامت و دیگر سازمانهای فعال در این عرصه بیش از آنکه نتیجه منطقی جدال هوشمند با بحران طبیعی یا جنگ بیولوژیک باشد، نتیجه عدم استفاده موثر از تمامی ظرفیتهای بالقوه و بالفعل کشور به صورت هم افزاست.
به باور استادان مدیریت، علیرغم تبعات اولیه گسترده و جدی بهداشتی و درمانی شیوع ویروس کرونا و محوریت وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی در این حوزه؛ وجوه متعدد این پدیده پیچیده بویژه ابعاد اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی و سیاسی- امنیتی آن بیانگر لزوم نگرش جامع در ارتقاء جایگاه ستاد مدیریت بحران با ایفاء نقش دستگاههای اجرایی مختلف کشوری و لشگری به ریاست رئیس جمهور به عنوان بالاترین مقام اجرایی کشور یا معاون اول وی و با داشتن اختیارات تام از سوی فرماندهی کل قوا برای به‌کارگیری کلیه ظرفیتهای قابل استفاده در قوای سه گانه و نیروهای مسلح و سازمان صدا و سیما و با جلب همکاری گسترده بخش خصوصی و مردمی هست تا بتواند تصویری روشن از وضعیت جامعه و برنامه اقدام و عمل دولت و حکومت و تقسیم کار ملی را به نمایش بگذارد. فقدان یکپارچگی ساختاری بین نیروهای عملکننده غیرنظامی و نظامی مرتبط با مدیریت این بحران در چارچوب ستاد فرماندهی واحد یکی از چالشهای کلیدی است که رفع آن نیازمند اقدام فوری است.
در بخش دیگری از این نامه آمده است:
۳) متاسفانه از ابتدای ورود این ویروس به کشور رویکرد به نمایش گذاشته شده توسط مسئولان اجرایی کشور نشان خوبی از توجه به حساس بودن شرایط و مخاطرات جدی ناشی از عدم کنترل سریع و قاطع شیوع آن و لزوم هشیاری و مقابله همگانی با این ویروس ناخوانده ارائه نمیدهد. اگر اصرار به ادامه فعالیت ادارات و دستگاههای اجرایی غیر ضروری برای شرایط بحران باشد و اقدامات بازدارنده جدی برای جلوگیری از سفرهای نوروزی و جابجایی جمعیتی درون و بین شهرها برای کنترل شیوع را بعمل نیاید، آیا میتوان امیدی به نرسیدن تعداد مبتلایان به نقطه بحرانی و آوار شدن جمعیت انبوه خارج از ظرفیت بر نظام بهداشت و درمان و کنترل پیامدهای فاجعه بار آن برای خانوارها و کشور داشت؟!
۴) گستره روزافزون کشورهای درگیر در بحران شیوع ویروس کرونا و همچنین پیامدهای تحریمهای ظالمانه که موجب عدم کفایت امکانات پزشکی و دارویی کشور برای مواجهه با این بیماری همهگیر شده است، مستلزم فعال شدن جدی وزارت خارجه برای دریافت کمک از همه کشورها و نهادهای موثر بین‌المللی و شکل‌دهی به همکاریهای منطقه‌ای و بین‌المللی بویژه با کشورهای اروپایی و آسیایی دارای جایگاه اثرگذار در شورای امنیت و دیگر سازمانهای بین‌المللی و بهرهگیری از همه ظرفیتهای موجود بین‌المللی برای کنترل اثرات این بحران جهانی با حفظ اصول سیاست خارجی کشور است.
۵) بازیابی سریع نقش موثر مجلس شورای اسلامی در کمک به مدیریت بحران از طریق رفع فوری خلاءها و فراهم نمودن اختیارات قانونی مورد نیاز دستگاههای اجرایی مربوطه و بهرهگیری از ظرفیتهای نظارتی آن در انسجامبخشی به همراهی و همکاری نهادهای اجرایی مختلف کشور امری ضروی است. مبادا به نحوی عمل شود که مردم در میانه بحران احساس بی مجلسی کنند!
۶) همکاری و هماهنگی با قوه قضائیه برای شکل‌گیری سامانه قضایی ویژه به منظور رسیدگی فوری و عادلانه به تخلفات و ناکارآمدیهای فردی و نهادی در مدیریت بحران و اطلاع‌رسانی سریع آن در راستای ایجاد فضای بازدارنده از احتکار، گران‌فروشی و اقدامات مجرمانه در این شرایط حساس ضروری است.
۷) بهرهگیری از ظرفیت فقهی و اجتماعی مراجع معظم تقلید برای دستیابی به همراهی موثر مقلدان ایشان با الزامات دوران کنترل شیوع؛ و همچنین استفاده از صاحبنظران دانشگاهی و حوزوی برای جلب مشارکت عامه مردم در تامین منابع و افزایش تاب‌آوری مصیبت‌زدگان و مبتلایان و خانواده‌های آنان نیازمند توجه ویژه است.
۸) مبارزه با کرونا هزینه دارد و ابتلا به آن نیز بسیار پر هزینهتر بوده و افزون بر هزینه‌های مستقیم درمان، موجب بروز خسارت و هزینه‌های عدیده ای برای افراد و گروههای درگیر خواهد شد. توصیه می‌شود درباره اقشار آسیب‌پذیرتر جامعه، سرعت عمل بیشتری در تامین امکانات لازم برای فراهم‌سازی حداقل معاش خانواده مبتلایان و کمک به کاهش خسارات وارده با توجه به ظرفیتهای قانونی در اختیار دولت همچون بند الف تبصره ۱۴ قانون بودجه سال جاری صورت گیرد. در شرایط تحریم و کمبود منابع مالی قابل تخصیص عمومی، با توجه به ظرفیت چشمگیر مشارکتهای مردمی و حمایت نخبگان و گروههای مرجع، برنامه‌ریزی برای بهرهگیری از آن درجهت جبران کمبودها ضروری است.
۹) دامنه گسترده و طول دوره نامعلوم این بحران و پیامدهای آن در ایجاد اختلال جدی برای تولید و فعالیتهای اقتصادی بویژه در حوزه کسب و کارهای خدماتی، بیانگر شدت خسارات اقتصادی وارده به کسب و کارها و ناکافی بودن تمهیدات صورت گرفته تاکنون میباشد. با توجه به سهم بالای بخش خدمات و کسب و کارهای کوچک از تولید ناخالص و اشتغال کشور، آسیب‌شناسی از شرایط اینگونه کسب و کارها و طراحی راهکارهای حمایتی ضروری با بهرهگیری از ظرفیت علمی دانشکدههای مدیریت در سطح کشور از جمله اولویتهای اساسی است.
۱۰) با توجه به شواهد و تجربیات گذشته در بحرانهای سیل و زلزله در مناطقی از کشور که در پاره‌ای موارد شائبه کاهش اعتماد عمومی به نهادهای رسمی کشور را به ذهن متبادر مینمود، شکل‌گیری کمیته جلب مشارکت شخصیتهای حقیقی و حقوقی و نخبگان و مردم با لحاظ استقلال عمل اجرایی آنها و نظارت عالیه ستاد مدیریت بحران ضروری است.
۱۱) با توجه به اهمیت برخورداری از سواد رسانهای آحاد جامعه در کمک به مدیریت افکار عمومی بویژه برای مواجهه با تحرکات مخرب رسانههای خارج از کشور و توانمند سازی آنها در مقابله با آثار روانی بحران، شکل‌گیری تیم کارشناسی و فنی از متخصصان دانشگاهی و غیردانشگاهی با جامع‌نگری رسانهای بخصوص برای مدیریت فضای مجازی از اولویتهای جدی هست.
۱۲) با توجه به دغدغههای بیان شده فوق، در راستای استقرار اثربخش و کارامد چرخه مدیریت بحران ملی توجه به الزامات زیر بسیار حیاتی است:
۱. ایجاد کارگروهی مشتکل از بدنه نخبگی و جامعه علمی مدیریتی کشور. در این راستا استادان مدیریت کشور آمادگی خود را برای تعامل با مدیران اجرایی کشور در جهت رسیدن به راهکارهای اجرایی و عملیاتی در چنین شرایط ویژه‌ای اعلام میدارند؛
۲. توجه دادن بیش از پیش اذهان ملی به استمرار و تشدید وضعیت بحرانی اوضاع در کشور برای جلب توجه و مشارکت آنها در فرونشانی آلام و مصائب، تقویت پیشگیریها، کاهش بار ظرفیتهای مقابله و اثربخش تر کردن اقدامات مدیریتی و عملیاتی مدیریت بحران کشور؛
۳. تقویت مستمر چابکی مدیریت واحد و یکپارچه برای هماوردی با بحران ملی از طریق شناسایی ظرفیتهای همکاری و هماهنگی تمامی ارکان تصمیمگیری در کشور (نهادهای فراقوه‌ای، قوای سه گانه، بخش خصوصی و نهادهای عمومی غیر دولتی و سازمانهای مردم نهاد و آحاد جامعه)؛
۴. لزوم پرداختن به ابعاد فکری و نظری الزامات حکمرانی و رهبری ملی تحت شرایط فشار و اضطرار در ذهن بازیگران اصلی در عرصه مواجهه با بحران ملی؛
۵. یکپارچگی و سرعت عمل تصمیمگیری سه قوه در راستای اجرای اثربخش چرخه مدیریت بحران ملی
۶. پیوند هوشمندانه طرحریزی ملی سامانه مدیریت بحران با توجه به الزامات و ویژگیهای خاص برنامه‌ریزی و کنترل بحران در مناطق، استانها، شهرها و روستاها؛
۷. هدایت رسانهای افکار عمومی ایرانیان برای ارتقای همدلی و حفظ سلامت ملی همگانی؛
۸. تقویت ساز و کارهای پایشی و کنترلی اثربخش مدیریت بحران و ایجاد بانک اطلاعاتی و نظام آماری کارآمد و واحد به عنوان یگانه مرجع قابل اعتماد برای همگان و مبنای تصمیمگیری و اعلام وضعیت بحران در کشور؛
۹. خلأیابی مستمر خط مشیها و راهبردها برای تقویت چابکی و آمادگی کشور برای مقابله اثربخش با بحران فعلی و امکان استمرار آن؛
۱۰. مستند سازی تجربیات بدست آمده و علت‌یابی ناکارامدهای ساختارهای موجود (سازمان مدیریت بحران، سازمان پدافند غیرعامل و …) و تمهیدات ساختاری برای مقابله هوشمندانه و فعال با بحرانهای احتمالی طبیعی و انسانی در آینده.
ما استادان دانشکدههای مدیریت کشور با شناخت مناسب از ظرفیتهای نظام دانایی و دانشگاههای کشور و درک شرایط خطیر جاری و مخاطرات اساسی ناشی از سوء تدبیر و بی‌عملی در این موقعیت، آمادگی خود را برای کمک به بهرهگیری از قابلیتها و توانمندیهای گسترده موجود در کشور جهت خدمت شایسته به این مرز و بوم اعلام میداریم. انتظار میرود با تعامل مستمر بین نظام اجرایی و قشر فرهیخته دانشگاهی، و بهرهگیری از شیوه مدیریت اثربخش در بحرانهای عصر حاضر؛ آیندگان تصمیمات و اقدامات صورت گرفته را تحسین نموده و بیرون آمدن موفق از این آزمون الهی درسهای ارزشمند و قابل ارایه‌ای برای نسلهای آتی در پی داشته باشد.
نام اساتیدی همچون مجتبی امیری، علی‌اصغر پورعزت، احمد پویانفر، فاطمه ثقفی، احمد جعفرنژاد، منصوره حورعلی، علی حیدری، حسن دانایی فرد، سید مهدی ذوالفقارزاده، طاهر روشندل اربطانی، عبدالحمید شمس، سید مهدی شریفی، منوچهر شجاعی، طیبه عباسی، عزت‌اله عباسیان، علی‌اکبر فرهنگی، حمیدرضا فالح‌الجیمی، آرین قلی‌پور، مجید مختاریان‌پور، محمد مرادی، رضا ملک‌زاده، عباس منوریان، عباس نرگسیان، نادر نقشینه، علیرضا نوروزی، محمد ولی‌پور خطیبی، حمیدرضا یزدانی و حمیدرضا یوسفی زنوز در انتهای این نامه به چشم می‌خورد.
