فاجعه تنبلی مذهبی (طفره رفتن از مسئولیت به بهانه مذهب)
✍ دکتر پورعزت
چندی پیش در سفر عتبات، با ناهماهنگیهای زیادی مواجه شدیم که موجب آزردگی و رنج زوار میشدند.
وقتی به مدیر کاروان اعتراض کردم، گفت:
به خاطر امام «علیهالسلام» تحمل کنید، ثواب داره!
من به تعبیری به او گفتم که شما به خاطر امام «علیهالسلام»، درست کار کنید و شرافتمندانه رفتار کنید و مسئولیتپذیر باشید!
سپس در نحوه رفتار و توقعات او از مردم اندیشه کردم و متوجه نوعی سوءاستفاده از باورهای مردم شدم!
این پدیده رفتاری را «تنبلی مذهبی» یا «طفرهروی به بهانه مذهب» نامیدم.
در همین امتداد تأمل کردم که چقدر در کشور ما، به ویژه در عرصههای گوناگون اداره و حکمرانی، از مذهب و باورهای مذهبی مردم سوءاستفاده میشود.
مسئولان گوناگون در هر موقعیت بحران خویشساخته، طلبکارانه و حق به جانب، از ما میخواهند که به خاطر اسلام، ایران و باورهایمان، نارسائیهای عملکردی آنان را تحمل کنیم!
خلاصه اینکه «اگر دین دارید، پس ما را با همه زشتخوئیهایمان تحمل کنید»!
گویا باور ما به مذهب و اخلاق و عشق ما به وطن، سنگری شده برای مخفی ساختن آلودهمرامیها و بیلیاقتیهای مدیران و حکمرانان و فرمانداران و شهرداران، در سطوح کوچک و بزرگ.
نسخههای گوناگون تنبلی مذهبی را میتوان در دعاوی و وعدههای «ژنخوبهای شکمسیر» از جانب «مردم»، رصد کرد!
به ویژه آنجا که عملکرد نابخردانه خود را مخفی ساخته، ادعا میکنند که «مردم ما مقاومند» یا «مردم ما تابآورند»!
اینکه «مذهب بر قدرت تحمل و تابآوری میافزاید»، بحثی است و اینکه «چرا باید سوء عملکرد شما با باورهای ما جبران شود؟»، بحثی دیگر!
در پاسخ به این «تنپروران در سایه مذهب» میگویم:
شما برای رضای خدا، به خاطر امام و به احترام اسلام و ایران،
شریف باش،
وظیفهشناس باش،
دقیق باش،
کوشا باش،
وفادار به عهد باش،
راستگو باش،
و دستکم فرصتطلب نباش،
هرزهنگر نباش،
حرامخوار نباش،
بیبند و بار نباش،
واقعیتگریز نباش،
و به خاطر همه مقدسات و باورهای ادعایی خود در باره دین و میهن، «شرافتمندانه مسئولیتپذیر باش»!
و درود بر آنکه پذیرای هدایت است.