مروری بر مفهوم حکمرانی شبکه ای
آقای ابراهیم غلامپور آهنگر
مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی
جهت دریافت نسخه الکترونیکی فایل،کلیک کنید
سابقه تاریخی این مفهوم را مربوط به دهه 1950 میلادی و همزمان با مفاهیمی چون «سرمایه داری دانش» می دانند. در این دوران باتاکید بر بهره گیری از بخش های خارج از دولت به دلیل گسترده تر و پیچیده تر شدن مشکلات دولتی و عمومی، نیاز به استفاده از رویکردهای جدید حکمرانی ، مانند حکمرانی شبکه ای ضرورت یافت، رویکردهایی که تعامل با بازیگران خارج از دولت و حتی نهادهای مختلف دولتی را مورد توجه قرار می دادند.
حکمرانی شبکه ای هم به عنوان شکلی از مدیریت و هم به عنوان پاسخی برای نگرانی های مربوط به شکست سازوکارهای اداره سلسله مراتبی و متمرکز، شکل نوینی از حکمرانی در کنار حکمرانی بازاری و سلسله مراتبی بود.
این گزارش با اشاره به اینکه حکمرانی شبکه ای ویژگی هایی چون شکسته شدن ساختار سلسله مراتبی حکمرانی، ایجاد تغییر در مفهوم سیاست، خودکار بودن نظامند و بالابودن ظرفیت حل مسائل عمومی را با خود به همراه دارد، افزود: در چارچوب حکمرانی شبکه ای پذیرفته شد که سیاست های عمومی دیگر تنها به وسیله دولت تدوین نمی شوند، بلکه شبکه ای از ارتباطات میان سیاستمداران ، بروکرات ها، شرکت های خصوصی، گروه های فشار و شهروندان تعیین کننده ماهیت آنها خواهند بود.
